Romanya’da Bir AIESEC Serüveni !

Merhaba arkadaşlar, bu yazıda Romanya’ da yaşamış olduğum tecrübelerimi paylaşacağım. Birçok insan yurtdışı deyince veya yurtdışına gitme olayını aklına getirdiğin de kafasında hep olumsuz hep imkansıza yakın şeyler düşünüyor. Aslında bunun o kadar da zor olmadığını sizin de herkes gibi yurtdışına gidebileceğinize veya aklınızda böyle bir fikir varsa bunu tetiklemeye çalışacağım :). Şimdiden hoşunuza gittiyse ve tatlı bir heves başlaydıysa hemen başlayalım o zaman nasıl karar verdiğime,  neden gitmek istediğimi vs…

Hayatta eğer bir amacınız varsa bir yerlere ulaşırsınız ki başarılı insanlar bunu en iyi yapan hatta ve hatta kendi hayallerinin peşinden koşan insanlardır ve bunlar o hayallerine ulaşmak için ellerinden geleni sonuna kadar zorlayıp şartlara aldırmayıp hayalleri uğruna ulaşmak için gece gündüz çabalayanlardır.(bu kısım benim başarılı biri olduğumu kanıtlamaz yanlış anlamayın 🙂 sadece paylaşmak istedim…) Neyse konumuza dönelim… 🙂

Arkadaşlar ben Mekatronik Mühendisliği öğrencisiyim biliyorsunuz ki mühendislik deyince akla ilk gelenler arasında İngilizce de var bunun için bende kendimi geliştirmek adına kursa gidiyordum ama kendimde fazla bir gelişme göremedim bunun için birçok bahane üretebiliriz ama ben yapmadım veya yapamadım. Neyse arkadaşlarla konuşuyoruz sürekli bu durumu bunun aynı şekilde kursta hocalarla falan tek söyledikleri şey pratik oda Türkiye şartlarında az hatta Avrupa’ya göre neredeyse sıfır düzeyinde…. Sonra pratiklik deyince tabii ki akla ilk gelen yurt dışı! Bizde birkaç arkadaş karar verdik işte atılım yapalım son sınıfız bi daha yapamayız falan sonrasında araştırmaya falan başladık en ucuz nasıl gidilir yurtdışına derken Work&Travel falan bulduk ama baya bir pahalı olunca derken Aiesec’i buldum.Ayrıca Erasmus programı ile ilgili yazımıza da buradan ulaşabilirsiniz.

Aslına bakarsanız  çoğu kişi bundan haberdar değil eğer bilginiz varsa bu fırsatları kesinlikle kaçırmamanızı öneririm. Neyse derken internetten üye falan oldum Aiesec’in sitesine birçok Avrupa ülkesinde farklı şekillerde projeler falan var bende  neresi denk gelirse başvuru yapıyorum ama en hızlı bana Romanya dönüş yaptı derken 2 farklı projeyle mülakata girdim birincisinde başarısızla sonuçlandı diğerinde ise başarıya ulaştık. Sorulara gelince klasik şeyler Skype üzerinden bazen konuşma üzerinde bazense yazışma tarzında oluyor neden bu ülkeyi seçtin? Neden bu proje vs vs..

Ama bu durumlar oluşmadan öncesinde şaka niyetiyle aileme durumumu belirtmiştim acaba ne derler nasıl karşılarlar diye öncesinden biraz nabız yoklamıştım.Olumlu sonuç alınca ve durum da ciddileşince onlara da durumu açıkladım biraz şaşırdılar ama hadi git bakalım birde oraları gör diye de güzel de tepki verdiler….

Derken pasaport işlemleri, vize işlemleri derken vakit yaklaştı ama İngilizce konusunda kendimde sıkıntılar var ki bunun gayet farkındayım baya bir çekingenlik vardı bende,  genel olarak bu tüm Türkler de var aman yanlış konuşmayayım gibi şeyler ama hata yapa yapa düzelteceğiz yanlışlarımızı aynı yürümeyi öğrenir gibi düşe kalka eğer düşmek için korksaydık şuan kimse yürüyemezdi.. bunun için korkmayın yalan yanlış da olsa konuşun… Neyse vakit geldi çattı J artık yavaştan eşyaları falan hazırladık(gerçi son gün kala hazırladım )…  18 Ocak Romanya’ ya hava alanında gideceğim şehir için otobüse bindim ve aynı araçta benim gibi projeye katılan 2 tane de Çinli insan vardı.  4-5 saat gibi otobüsle uzun bir yolculuktan sonra Galati şehrine vardık. Bu arada Galati‘ de ki Aiesecerlar bizi heyecanla  soğukta bizi bekliyorlardı.

Sonra birkaç gün sonrasında proje başladı. Projeye değinecek olursak 11-14 yaş aralığındaki çocuklara İngilizce eğitim verdim. Konular ise zaman tablosuna göre belirleniyordu. Örnek verecek olursak öncelikle kendimi ve ülkemi tanıttım sonrasın da Romanya ve Türkiye arasında kültür farklıları ve benzerlikler, insanlarla nasıl iletişime geçilir? Ailemizle, arkadaşlarımızla, öğretmenlerimizle nasıl konuşuruz?  Gibi gibi konular bu şekildeydi. Genellikle haftada 3-4 kez 2’şer saat olmak üzere sunumlar yapıyorduk. Şimdi akla ilk gelen soru biz gidersek 2 saat İngilizce ne konuşacağız olacak bu normal J bende bu 2 saatin sadece 35- 45 gibi süresini sadece konuşarak geçirdim. Kalan sürede de o günkü konu ile alakalı oyunlar oynayarak geçirdim. Aslına bakarsanız oradaki en kötü İngilizce bendeydi. Ayrıca proje de tek Türk de bendim.

Bir şeyi en iyi anlamak istiyorsanız onu bir başkasına anlatın derler, gerçekten de öyle çünkü ben çocuklar için sunum hazırlarken ayrıca İngilizce de çalışıyor ve her seferinde kendimi daha da geliştiriyordum ve oradaki tüm insanlarla tek iletişime geçme yolum da İngilizce olduğu için gayet verimli geçirdim tüm zamanımı.

Benim gibi katılımcılarla farklı okullarda eğitimler verdik. Sunum esnasında genellikle 2 tane Romen kişi oluyor konuşmalarınızı bazen çocuklara çeviri yapıyor ve sizin hangi okula nasıl gideceğinize karnınızın aç veya tok oluşuna kadar her şeyinizle her probleminizle ilgileniyorlar.

Orada sadece çocuklarla takılmadım tabii ki az bir sürede Romanya’da kalsam yine de diğer şehirleri gidebilme şansım oldu. Öncelikle Braila’dan başlayan yolculuk Braşov’ da mola verdi sonrasında ise Bükreş ve son olarak da Piatre Neamt’ da bulundum.

Kısaca bu kadar arkadaşlar umarım sizin için sıkıcı olmamıştır… Telafüzde  bi kusur yaptıysam affola….

iyi çalışmalar.. 🙂